Genom, deniz seviyesinin bugünkünden çok daha düşük olduğu son Buzul Çağı'nın en etkili olduğu dönemde yaşamış 23 bin yaşındaki bir kişiye ait.
Genom, İber Yarımadası'nın güneyindeki Malalmuerzo mağarasında bulundu. O zamanlar Avrupa'nın en sıcak bölgelerinden biri olan İber Yarımadası'nda bulunan Malalmuerzo mağarası, kıtayı etkileyen hava koşullarından korunmak için bir sığınak olarak kullanılmış olabilir.
'BU GENOM BAZI SOYLARIN VARLIĞINI SÜRDÜRDÜĞÜNÜ KANITLIYOR'
İspanya Evrimsel Biyoloji Enstitüsü'nde genetikçi olan çalışmanın başyazarı Carles Lalueza-Fox, 'Bu genom, İber Yarımadası'nda bazı soyların varlığını sürdürdüğünü kanıtlıyor ve buranın Avrupa'da nüfusun Son Buzul Maksimumu'na dayandığı tek yer olduğunu gösteriyor. Yarımada onların sığınağıydı' dedi.
Lalueza-Fox'un 'Nature Ecology & Evolution' adlı bilimsel dergide bu ay yayımlanan çalışma hakkındaki makalesi, İber Yarımadası'nın Son Buzul Maksimumu'ndan sonra Avrupa'nın yeniden kolonizasyonu için bir başlangıç noktası görevi görmüş olabileceğini de öne sürüyor.
Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü'nden kıdemli araştırmacı Wolfgang Haak, 'İber Yarımadası'nda bu kadar uzun süreli bir genetik miras bulmak dikkat çekici, özellikle de bu Buzul Çağı öncesi atalar Avrupa'nın diğer bölgelerinde çoktan yok olmuşken' diye ekledi.
Ayrıca, Malaga yakınlarındaki Ardales mağarası gibi diğer önemli alanlardan 7.000 ila 5.000 yıl önce yaşamış erken çiftçilerin genomlarını çıkaran araştırmacılar, bunların bölgede tarımın başlangıcına ışık tutabileceğini umuyor.
