CGTN / Freddie Reidy
Partisi 32 yılda en büyük zaferi elde ettikten sadece iki yıl sonra istifa etmesi kaçınılmaz olarak görülebilin birkaç lider vardır. Ancak Birleşik Krallık Başbakanı Boris Johnson gibi çok az lider söz konusudur.
Bununla birlikte Johnson’ın başkan yardımcısı olarak atadığı bir milletvekiline karşı alınan disiplin cezalarını kötü yönettiğini ortaya çıktı. Bu milletvekilinin özel üyeli bir kulüpte iki kişiye cinsel tacizde bulunmakla suçlandığı biliniyor. Söz konusu olaylarla ilgili yanıtın yanlış idare edildiği haberleri, Johnson’ın ekibinin bastıramadığı çok sayıda bakanın istifasına yol açtı. Fakat sadece iki yıl önce ülkede bu kadar popüler görünen bir lider için her şey nasıl bu kadar yanlış gitti?
Johnson, hükümet yetkililerine yolsuzluk skandalına batmış bir milletvekiline arka çıkmak, Downing Street’teki başbakanlık ofisi ve konutunun yenilenmesi konusunda şeffaf olunmaması, ayrıca salgında karantina kurallarını ihlal etmek yüzünden polisin ceza kesmesine yol açan “party-gate” suçlamaları gibi bir dizi zorla olmamış hatadan sorumludur. Yine de muhtemelen, 7 Temmuz’da istifa etmesinin sebebi bu hatalar değildir.
BORIS İÇİN İŞLER NEREDE YANLIŞ GİTTİ?
Başbakan Johnson, bu tür yaraların ölümcül olmayacağı az sayıdaki siyasetçiden biridir ve bu kendi açısından yanlış bir yenilmezlik duygusunu destekleyen gerçektir. 1990’lı yıllarda Barings Bank’ı batıran “haydut tüccar” Nick Leeson gibi, Johnson’ın “tuzaktan” kaçma konusundaki içgüdüleri birçok kez şansını denemeye devam etmesi için ona ilham vermişti. Her iki adam için de olaylar sonunda onlar adına hoş olmayan sonuçlar yaratacaktı. Johnson’ın başarısızlığının tohumları, normalde bir İngiliz başbakanını bağlayan kurallar ve teamüllerle akıcı bir ilişkide değil, aksine lider olma yolunda uzanmaktadır.
Johnson’ın, 2008 yılında Londra belediye başkanı olarak seçilmesi başbakanlık için David Cameron’ın yolunda ilk önemli basamak taşıydı ve birçoğu Johnson’ı gelecekteki lider olarak gördü. Sevgiyle “Boris” olarak bilinen adam, İşçi Partisi’nin iyi bilinen kalesi Londra belediye başkanı olarak iki dönem boyunca merkezci bir siyasi gündem izledi. Bununla birlikte, Brexit referandumu durumuna göre, Birleşik Krallık’ın Avrupa Birliği (AB) ile ilişkisi meselesi Johnson’a iktidar için alternatif bir yol sundu.
David Cameron başka bir seçimde yarışmama sözü verirken, Johnson, zaferle sonuçlanacak Brexit yanlısı harekete katılmaya ve bu harekete liderlik etmeye karar verdi.
Bu nedenle Johnson, partinin sağ kanadındakilerle uyum içindeydi. Sonraki liderlik seçiminde Theresa May’a karşı kaybederken, May, Johnson’a kampanya sözlerini test etmesi için meydan okumaya karar verdi ve onu dışişleri bakanı olarak atadı. Kısa süre sonra bölünmeler ortaya çıktı ve Johnson, Brexit çıkmazı ortasında May hükümetinin çökmesinden aylar sonra istifa etti. May’in gitmesiyle, Johnson’ın yükselmesi hemen hemen sağlandı. Bu arada, Brexit kampanya ekibi, partideki birçok eski meslektaşını uzaklaştırması ve diğerlerini ihraç etmesine rağmen, onun kuvvet üssüydü.
BREXIT’İN İZLERİ
Johnson, zayıf muhalefete karşı ve “Brexit çıkmazını aşma” biletindeki seçim zaferini güvence altına almaya devam edecekti, ancak görev süresi sonsuza kadar Brexit’i savunmaya ve tabanının ilgisini çekmeye devam etmeye bağlı olacakken, kalma önünde oy kullanan ülkenin yüzde 48’inin çoğunu yabancılaştıracaktı. Johnson’ın tecrit edilmesi, sağcı bir sadıklar kabinesi belirlemesine sebep oldu, bu da onu asla rahat hissetmediği bir zemine yerleştirdi. Brexit kampanyasının izleri kaldı ve ülke bir yana destek için kendi partisine ulaşmada elinden bir şey gelmediği görünüyordu. Johnson hükümeti, bunun yerine yeni destekçiler için “partizan duyguları pekiştirmede” daha inatçı ve kararlıydı.
Birçok parti üyesi ve milletvekili için, uzun süredir parti konferanslarını söylem hüneriyle büyüleyen kişinin Oz Büyücüsü olduğu ortaya çıktı. May, dışişleri bakanlığına atayarak Johnson’ın sınadı, ancak meslektaşları perdenin arkasına dikkatle bakmadan ve sadece ruhsuz bir şovmen bulmadan önce May için çok geçti.
Başbakan David Cameron’ın istifasını beklemiş olsaydı, onun için her şey çok daha farklı olabilirdi. Johnson, geniş destek tabanını koruyarak ve gerçek enerji ve dinamizm getirerek, daha rahat olduğu bir siyasi platform inşa edebilirdi. Bunun yerine sabırsızlığı onu şeytanla bir anlaşma yapmaya yönlendirdi ve bu enerjiler sadece su üstünde kalmasını sağladı. Ancak Johnson’ın kayda değer enerjilerine sahip bir adam bile sonunda, dalgaların hırpalaması ve gelgitlerin değişmesiyle alt edilir.
